ارتباط وضعیت خلقی و کیفیت زندگی در بیماران تحت جراحی پیوند عروق کرونر

چکیده   زمینه و هدف: با توجه به افزایش شیوع جراحی پیوند عروق کرونر و نقش برجسته عوامل روانشناختی در کیفیت زندگی و همچنین پیش آگهی و عود این بیماری، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط وضعیت خلقی و کیفیت زندگی در بیماران تحت جراحی پیوند عروق کرونر در سال 90-1389 انجام شد.   روش بررسی: در این پژوهش مقطعی از نوع همبستگی، 110 بیمار تحت جراحی پیوند عروق کرونر مراجعه کننده به کلینیک بازتوانی قلب بیمارستان شهید چمران شهر اصفهان به روش هدفمند انتخاب شدند. داده ها بوسیله پرسشنامه های کیفیت زندگی sf-36 و وضعیت خلقی poms جمع آوری شد و با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز کوواریانس توسط نرم افزار spss نسخه 18 تجزیه و تحلیل شد.   یافته ها: نمره کلی وضعیت خلقی در واحدهای مورد پژوهش (1/36) 21/98 و نمره کلی کیفیت زندگی در آن ها (1/16) 06/60 بود. نتایج مطالعه نشان داد که بین نمره وضعیت خلقی با کیفیت زندگی رابطه معکوس وجود داشت (93/0- = r و 001/0> p )؛ به این معنی که با بهبود وضعیت خلقی (کاهش نمره وضعیت خلقی) کیفیت زندگی افزایش می یابد و برعکس. نتیجه گیری کلی: با توجه به وجود ارتباط معنادار بین نمره وضعیت خلقی و کیفیت زندگی واحدهای مورد پژوهش در این مطالعه، شایسته است پرستاران با طراحی و اجرای مداخلات مناسب، زمینه را برای بهبود وضعیت خلقی این بیماران فراهم کرده و از این طریق به ارتقای کیفیت زندگی این افراد کمک کند. در نهایت پیشنهاد می شود که وضعیت خلقی و کیفیت زندگی این بیماران در قالب یک مطالعه طولی نیز بررسی شود.